sıcak bir yaz günüdür. çok susarsınız. dolabı açıp baktığınızda karton kutuda meyve suyunu görürsünüz. bir heves elinizi uzatırsınız. elinizdeki paketin içi boştur. o an hissettiğiniz şeydir. beklentilerin, umutların, anıların tuzla buz olmasıdır. eskitemediğiniz, sevgisini ayrıldıktan sonra bile kendince göstermeye çalışan sevgilinin evleneceğini öğrenmek hele hele bu ayrılığınızdan sadece 2 hafta sonra ise gerçekleşebilecek hadisedir.
Hatırlamıyorum haberi kulağıma fısıldadıklarında yüzümün aldığı şekli. masama sıkıca tutundum, eski sevgilim, şimdiki arkadaşım(!)ın yuva kuracak olduğu için ve galiba yıkıldığımı göstermemek için gülümsedim. eminim acı döküldü tebessümlerimden ki haberi veren bana acır gibi gülümsedi. dizlerinin bağı nasıl çözülürmüş bir insanın indiğim servis durağından eve yürürken anladım. belinden aşağısı tutmazmış oysa. biri beni sürüklüyor sandım. arabaların üstüne gider de farketmezmişsin bile. acı korna sesiyle uyandım.
