Üniversiteye başladığımda gerçek bir kerizdim. Tek çocuğum, 15 sene kadar da tek torundum fanusta büyüttüler sağ olsunlar. Hiç kötü insan, hiç zor durumlar yok sanıyordum.
Derken arkadaş kazıkları, aile baskıları, sevgili-arkadaş ortak kazıkları, evsiz kalmalar, okulda başarısızlıklar, terk edilmek, aldatılmak. Vazgeçtim mi, hayır.
Aileden devasa kazıklar,yine vazgeçmedim tabi. Demek hala gerçek bir kerizim.
