Sanırım yakından buralarda olmayacağım artık. Binlerce km ötede şu an olduğumdan çok farklı bir durumda, geleceğimin şekilleneceği bir sürece gireceğim. Zaten son zamanlarda hayvan gibi çalışıyorum. Hiç alışık olmadığım bir iş temposunda çalışarak hayatımı sürdürmeye çalışıyorum. Bak yine çalıştım. Beni çılgın beni. işin garibi bu durumdan mutluyum. Çalışmanın, pardon bu kadar çalışmanın beni bu kadar mutlu edeceğini hiç düşünmezdim. Tembeldim lan ben. Çok para kazanmamın bununla alakası yok. Çünkü sevmem ki ben parayı. Tonla para kazanabilecek olmamım hiç alakası yok çünkü para beni hiç mutlu etmedi şu ana kadar. Galiba bir şeyleri gerçekten başarmanın verdiği bir durum bu. Oysa ki çoğu insan sadece harcayamayacağı kadar para kazanmanın hayalini kurarken ben bir sahil kasabasında kimseye muhtaç olmadan ve çalışmak zorunda kalmadan geçireceğim bir hayat düşledim hep.
Bir gün buralardan gideceğim. 1 sene sonra mı olur yoksa 5 sene sonra mı bilmiyorum ama o kasabada limon ağaçları yetiştireceğim. Bir de köpek alıp bahçeye, ev için bir kedi sahipleneceğim. Kim bilir belki bir de kuş beslerim.
Üzdüğüm bütün insanları düşüneceğim orada. Beni üzenleri unutacağım. Sonra beni mutlu eden yıldızları üzerime örtüp bir sigara yakacağım. Ölümüne yaşayacağım o anları.
Az kaldı. En azından şimdilik gideceğim buralardan.
