tür filminin en önemli örneklerinden biridir. senaryosu ve mekanları itibari ile klasik coen kardeşler filmidir. sanırım bu film, kendi film dillerinin oluşmasına da önemli bir katkı sağlamıştır. çünkü diğer filmleri ile karşılaştırdığınızda istismasız mekan ve ikonografi benzerliğini mutlaka bulacaksınız. örneğin "ithiyarlara yer yok" filminde de benzer karakterler ve mekanlar söz konusudur. bir şekilde iflas etmiş katı amerikan ahlakı ve toplumsal yaşam içinde "loser" olmaya müsait kişi veya kişiler. sahnelerin uzunluğu ve planlardaki normal amerikan filmine göre olan yavaşlık; avrupa sinemasından etkileşimlerini de ortaya çıkarmaktadır. şüphesiz ki; bağımsız film yapan bu müstesna iki kardeşin sinemanın şahikasına çıkarmış olan da kendi özgün dilleri ve çeşitli kaynaklardan beslenmeleridir.
tekrar filme dönecek olursak, anlatı itibari ile klasik anlatı öğeleri hüküm sürmektedir. ancak gene bu filmde de tesadüfler ve insanı "hay allah" dedirten karşılaşmalar çok fazladır. çerçeve öykü denilen tekniğin her nüvesini bu filmde bulmak mümkündür. ancak bilinmelidirki bu tür anlatılar artık pek de makbul değilleridr.
