Lisede kütüphane görevlisiyken çocuğun biri gelir taşları dizer ve bayağı kendi kendine oynardı.sönük asosyal bir tip değildi ama sanırım kimse kütüphaneye inmek istemiyordu. Çünkü kütüphane okulun Bodrum katında leş bir yerdeydi.Kimse uğramazdı. Gerçi çocuk sorunlu da olabilir emin değilim. Biraz tepkileri tuhaftı. Bende satranç bilmediğim halde çocuğun karşısına geçip biliyor gibi oynardım. Hiç merakım olmamasına rağmen Her hafta salı-cuma görevli olduğum kütüphanede o çocuk sayesinde öğrenmiştim.
