dün akşam istanbula dönüş yolunda bir rekora imza attığıma inandığım doğa olayıdır. otobüste tam 10 tane 1 ile 3 yaş arası bebek vardı. akşam saat 18.15 de hareket eden araç içerisinde tam 6 saat boyunca hiç susmadan senkronize şekilde 9 tanesi ağladı. o hiç ağlamayan çocuğun seçilmiş olan olduğuna kanaat getirdim zaten ismi ya neo dur ya morinho **
bazen 2-3 dakikalık sessizlik oldu ancak ele başılığı üstlenen bir tanesi ağlamaya başlayınca arkasından 3-4 tanesi ona eşlik etti. kimi zaman sayı 7-8 inin aynı anda ağlaması şeklinde artış gösterdi. ben hayatımda böyle bir şeyi ne duydum ne gördüm evvelden. işin dahada enteresan tarafı en ileri derecesinden sahip olduğum migren bu 6 saat boyunca patlamadı. birileri adıma sadaka mı verdi ne yaptı bilmiyorum. tabi birileri de yoğun beddua etmiş ki o kadar çocuğu aynı otobüse doldurmayı başarmış.
buradan yetkililere sesleniyorum.. şaka şaka seslenmiyorum adamlar ne yapsın binmeyin diyemezler ya. zaten seslensem de "sen gelme o zaman lan ayı" derler. örgütlenemedikten sonra bu ülkede bir şeyi değiştiremezsin..
