hayatım boyunca bana, doksanlarda çekilmiş ve kenarından yanmış bir fotoğrafa bakıyorum gibi hissettiren şehir. öyle tozlu, öyle bir yanı yanmış, öylesine kırmızı bir büyü gibi.
sonra lojmanlar yıkıldı, şehire avm yapıldı, kanalboyu nargile kafelerle doldu. ve ben gitmeye çekinir oldum, üç sene oldu belki de dört sene ve korkuyorum; bu sefer gittiğimde daha da vahim görüneceğinden bu güzel şehrin.
