Boşanırken değil de boşandıktan sonra düşünülmeyen çocuklardır. En iyi şekilde ayrılan çiftler bile ilk birkaç sene çocuğu iki arada arada bir derede bırakıyor. Çocuk o arada hır gür kötü söz olmadın diye ya bencilleşiyor ya da yavşaklaşıyor. Anne deyken anne birşeyler söylüyor çocuk biliyor baba sinirlenecek ve olay büyüyecek çocuk söylenenlerin bir kısmını söylüyor ya da değiştiriyor. Aynı şey karşı taraf için de geçerli. Hele bir de herşeyi mahveden bir anneanne veya babaanne varsa ortada çocuğa hediye alırsa al çocuğa dert. O hediyeyi alsa dert almasa dert. O hediyeyi kullansa dert kullanmayıp atsa ayrı dert. Ebeveynlerden biri biraz bencil ve kinci ise yazık ki ne yazık. Erkenden büyümek zorunda kalan çocuklardır.
