insanın kendisinden bir türlü kaçamamasına ilişkin bi film. bi şekilde yeni bi sayfa açarak geride kalan tüm olumsuz anıdan sıyrılacağını düşünsen de, orada bırakıp kaldığını sandığın geçmiş, bi şekilde kaçışı engelliyor, seni sana hatırlatıyor, tüm kötülüklerin hafızanda canlanmasına sebep oluyor.
tayfun pirselimoğlu'nun ercan kesal'i başrol oynattığı "ben o değilim" filminde de benzer bi durum olsa da, aralarındaki fark "ben o değilim"de kaçışın gerçekleşmesine dair engelin kişinin kendinden kaynaklandığı, bu filmde ise geçmişten kaynaklandığıdır.
gazanfer bilge otobüslerinin barcelona turu yaptırtması da enteresandı. böyle bi otobüs markası olduğunu bilmezdim. kızıl çöl'de de aynı duyguyu heyecanla yaşamıştım.
sonuç olarak, antonioni bana kalırsa, sinema tarihinin en önemli iki üç sinemacısından biri. çok çok özel bi sinemacıymış.
