Herkeste bulunmayan ancak toplum huzuru için herkeste olmasını beklediğimiz duygudur. Bekliyoruz beklemesine de, bir sonuç alabiliyor muyuz o önemli. Bunun yalnızca fıtrat kaynaklı olmadığı düşüncesindeyim ben, aynı zamanda öğretilebilir bir duygu bence. Dolayısıyla Bazıları fıtraten rahattır deyip geçemeyiz, biraz da çaba gerekiyor anlatmak için. Yeter ki öğrenen bu duyguya sahip olmanın gerekliliğini kavrayıp ona göre hareket etsin. Bu utanma yalnızca toplumun tabuları için değil, diğer ahlaki değerler için de olmalı.
