-domattan 1 kilo verir misin?
+1 kilo yetmez abla. ben sana 2 kilo vereyim.
-yok 1 kilo ver.
+al abla 2 kilo tarttım. afiyet olsun.
çok çaresizim ben bu adamların karşısında. olmaz diyemiyorum, desem bile o tarttıktan sonra geri dönüş olmuyor benim için. ulan zaten hepsi çok hızlı. ben cüzdandan para çıkarana kadar çat çut bişiler yapıp tartıyor, poşete koyuyor, bir kaç defa sattığı ürünlerle alakalı bağırmalı duyuruda buluyor, çayını yudumluyor, hatta poşeti düğüm yapıp uzatıyor. katakulliye geliyorum.
yetmeyeceğini nerden çıkarttığı konusunda fikirlerim var: kıçından uyduruyor. daha fazla satmak için yapıyor. beni düşündüğünden, değer verdiğinden değil. evet.
hadi şişman bir teyze olsam, "bu kadın çoluk çocuğa karışmış, hay maşallah boğazı da yerinde, tipinden belli.. yetmez o zaman" şeklinde akıl yürütse, anlıcam. (ben neden bu şekilde akıl yürüttüm bilmiyorum. üf, geleceğe dair korkularımla yüzleşmek ağır geldi)
küçücük insanım lan. hem yalnız yaşıyorum. zaten memurum, dargeliriyim.(kaç entrydir vurguluyorum bunu, bi kişi de 'kardeşim benim holdingim var, gel genel müdür ol' demedi. cimrisiniz alayınız) alıyorum fazla fazla, çürüyor dolapta. yazık, israf bunlar hep.
ya böyle anlatınca çok bi tırt hissettim kendimi. utandım.. kararlıyım, bir dahaki pazar alışverişimde diyeceğim:
"yetiyor abi.."
