Bu engelleme işi biraz çocukça ama gelin size ufak bi hikaye anlatayım... 4 yıldır tanıyoduk birbirimizi 4 yılda insan bi hayli samimi olur heralde hatta ve hatta bizim durum sevgililiğin bi altı arkadaşlığın bi üstü durumuydu bu olaylar yaşanırken. Bana inanıp güvendiğini düşündüm her zaman ben de ona ilk zamanlar güvendim yani 3 sene kadar... O memleketinden izmir e geldiğinde ilk ben karşıladım onu sonra sonra arkadaşlığımız ilerledi, bu kadar zaman içerisinde kah güldük,kah eglendik, içtik sarhoş olduk, üç beş birayla uzun uzun dertleştiğimiz geceler oldu, çünkü yanında çok mutluydum zaman su gibi akıp geçiyodu ve beni anlayan biriydi ben de onu anlıyordum birbirimiz için yaratılmış gibiydik bana göre ama o işler öyle değilmiş.. en sonunda sarhoş bi gece de kendimizi dudak dudağa ve sevişirken bulduk ertesi gün bin pişmanlık ikimizde de. O gün evden ayrıldım yaklaşık 3 ay falan görüşmedik heryerden engel yedim bu arada ben nasıl vicdan azabı içerisindeyim herseyi geçtim de dostumu arkadaşımı kaybetmenin verdiği ruh hali kötüydü benim için. Derken 3 ay sonunda yine yollarımız keşişti yine aramız düzeldi arkadaşlığımız devam etti ancak ortada şöyle bi problem vardı; Eskisi gibi değildik ! olamazdıkta, bir kere ten tene değince hep aklının bi köşesinde, bilinçaltında aynı şeyler dönüyomüş demek ki. Neyse; bi zaman daha geçti biz yine sarhoş ve yine yatakta sanırım bu ismi lazım degil arkadaşım hem beni istiyor ama yapmaması gerektiğinin de farkında bu arada saçma sapan bi nişanlılığı var onu bitiriyor (kınamayın dostlar herif denyonun teki ahlak timsali kesilmeyin başıma o nişanlılık olayı ayrı bi mevzu. burası burda kilit ) bizim kızın biraz daha kafası rahat çünkü kafasını kurcalayan salakça bi nişanlılığı yok ama biz daha da uzağız birbirimize ancak arada nasılsın iyimisin muhabbeleri o kadar. Derken aradan uzun zaman geçiyor ve herkes kendi hayatına bakarken bizim kız a yeni bi talip hatta bu herifle denk geldim.Biraz sohbet etme şansım da oldu bildiğin çocuğun biraz büyümüş versiyonu belki de bana öyle geldi çocuğu durduk yere boklamayalım doğru dürüst tanımıyorum bile ama ben hiç ses etmedim karışmadım, ağzımı da açmadım umarım mutlu olur ( inanın çok istiyorum mutlu olmasını ) hatta sevgisinin yanında istanbul da yaşamaya bile başladı o zaman bile ben uğurladım amk. şaka gibi ! derken gün oldu devran döndü herkes hayatına baktı biz de ayda bir diyelim selam nasılsın iyimisin sohbeti yaptik sadece merak ediyordum çünkü iyimi, mutlu mu oraya alışabildi mi diye aklınıza kötü şeyler gelmesin tamamen masumane. Derken gün oldu bi iş için bir günlügüne istanbu a gidicem ama sabah gidip gece geç dönücem kafamda şu var erkenden giderim işlerin arasında hatun kişiyle de görüşüp ince belli bardakta çay içip bir iki kelam ederim dosthane... Öyle olmadı tabiki de telefona bir baktım wtspp tan engel sosyal medya hesapları engel sadece mail atabiliyorum derdimi yazdım dedim ki oraya geliyorum görüşelim halini hatırını sorayım. Gelen cevap ise; Hayatımda senden başka herkesi sildim ama artık seni de silmek zorundayım çünkü sevgilim seninle görüşmemi istemiyor.. tabiki cevap bile yazmadım ve geçenlerde maile baktığımda ordan da okkalı bi engel yemişim ! Yani diyecegim odur ki bana çocukca gelen şeyler bi başkasına normal gelebiliyor. Ben artık insanlara kızmamaya çalışıyorum bazen kendimi sevgilisinin yerine koyup hak veriyorum bi daha sesini duyaydım iyiydi de nasip artık bu arada haberini de aldım yakında sözleniyomuş klasik olucak ama ona bir ömür mutluluklar diyorum tekrarlıyorum Umarım çok mutlu olursun. ( Not: Konu neydi ben nereye geldim aq kusura bakmayın artık bi köşede durdun bu da )
