lise sonrası çalışmak zorunda olduğunuz için geç kazanırsınız okulu, sonra aileniz zar zor okutur, tek umudu olursunuz en değerli varlıklarınızın, aylaklık süresini çabuk geçip deli gibi ders çalışırsınız, hatta öyle çalışırsınız ki bayramda bile evinize gitmezsiniz, bu yüzden hasta babanızı son kez göremeyebilirsiniz hatta, sonra okul biter, gönlünüze belki benim gibi akademisyenlik düşmüştür mesela, yıllarca gidersiniz hayalinizin peşinden, yük ola ola, sonra işler yolunda gitmez, boşa kürek çekersiniz 3 sene, okulu da geç kazandığınız için yaşınız otuzlara yaklaşmıştır zaten, absürd kurslara gidersiniz, çıkan her ilana başvurursunuz, kısmet derler ya hep sizde yoktur o dediklerinden, kısmetsizsinizdir belki de. daha ne kadar dibe vururum diye düşünürsünüz bilgisayarın başında ilanlara bakarken. yaşıtlarınız aile kurar, düğün yapar, çocuk yapar, düzen kurar en olmadı, sosyal bir ortamda iki cümleyi zor kuran insanlar intikam alır gibi belki de; işinden, yorgunluğundan, maaşından, harcamalarından bahseder görgüsüzce, ezercesine, eblek eblek bakarsınız hepsine, bazen yakınlarınız bile yüz çevirir sizden ya da geyik malzemesi olur işsizliğiniz, tebessüm edersiniz içiniz burkularak.
