bu haftaki * sayfasında yine yardırmış uykusuz yazarı/çizeridir. karpuz çekmiş olmalı canı. bi kaç taneyle anlatalım:
mekan: pazar
kız: orhan ben böyle bir hayat istemiyorum.
erkek: neden hayatım zengin olmak istemiyor musun?
kız: istiyorum ama esnafın para almadığı şeylerden para biriktirip zengin olabileceğimize inanmıyorum. daha ne kadar pazarda peynir tadarak, berberde sadece ense kıllarını aldırarak, karpuz üçgeni yiyerek yaşayabiliriz... terkediyorum seni hoşçakal...
erkek: iyi sktrgit.
karpuzcu: veriyim mi abi karpuz? bal gibi di mi abi.. veriyim mi?
erkek: hayır beğenmedim kalsın.
-------
mekan: yine pazar
erkek: şu hayatta ne rezidansta gözüm oldu, ne villada, ne de apartmanda.. bir tek karpuzcunun yerinde gözüm var. nasıl da eğrelti otlarıyla yuva yapmış kendine... aradığım huzur orda eminim bundan. oha menemen de yapıyolar arkada... nefiss..
karpuzcu: abla bu iyi mi, vereyim mi bunu?
teyze: çok büyük o.. nasıl taşıycam. küçük bişey* ver...
teyzenin yanında ufacık, terlikli bir çocuk vardır. ok işaretiyle gösterilmiştir, şöyle yazılmıştır: umut sarıkaya (yaş: 8)
