Bizim mahallede sevip saydığımız bir abimiz var. Adam tambir çay hastası, neyse birgün beni çağırdı oturup sohbet etmek amaçlı. Dedi çay koyayım mı? Bende varsa alırım dedim. Bana ince belli bir bardakla sunum yaptı. Sonra kendi mutfaktan geldi elinde kavanoz ( annelerimizin kullandığı cam kavanoz) içinde çay var. Gülmemek için çok tuttum kendimi ama beni anladı beni bu anca kesiyor dedi.
Buda boyle bir anımdır.
