gülünç bir durum. bir dolu örneği var ama. bakıyorsun adam ciddi bir başlık altına ne varsa bildiği yığıp hadi eyvallah diyip kaçıyor. dur diyorsun usta donun burda kaldı ama yok. nehre atlayıp intihar ediyor sonra. hayır işin enteresan tarafı ardında bir bok bıraktığını sanması. sanki adamın donuna muhtacız, al geçir kıçına da ölün rezil olmasın!
çok şey yazmak, sayfalarca yazmak da değil kasdettiğim. kimisi bildiği en entelektüel lafı atıyor başlığa kaçıyor. olum sözlükte intihar eylemi olmaz , komik olma dememize fırsat kalmıyor. gel ben sana mermi vereyim olmadı çakmak vereyim,olmadı oturup iki çay atarız . *
üstad geliyor din başlığına (bkz: dogmatizm) dedikten sonra vakur bir edayla ufka süzülüyor. hacı hop bellek masada kaldı demeye fırsat bırakmıyor. bir başka yandan yemiş kabak çekirdeği atatürk başlığına: kendisini eleştirenler ibnedir, siktirsin gitsinler deyip ardından topukları götüne vura vura kaçıyor. dur lan papayı mı vurdun da götüne motor taktın, mustafa kemal'e şapka mı yetiştiriyon demeye kalmıyor. birisi kalkıyor hz. muhammed başlığına yobaz yazıyor sonra gidip mağaraya saklanıyor. kardeş önce mağaradan çık hele azcık medeni ol sonra yaz derdini demeye fırsatımız kalmıyor.
bu tür tek atımlık yazarlara tavsiyem: atın kurşununuzu sonra gidip kendinizi de çöp konteynirına atın. çöpçünün biri: "ulan bu daha kullanılırdı" deyip çıkarırsa yırtarsınız belki.
sizi çok seviyoruz. doğum gününüzü söyleyin mesajla msn den molotof kokteyli atıyım size.
