Taso değil de sporcu kartları oynardık. Bizim jenerasyon itibari ile elde olan kartlardan Galatasaray'dan Falco, Stumpf, Fenerbahçe'den Okocha, Aygün, Beşiktaş'tan Kadir, Amokachi ve Trabzonspor'dan Shota ve Hamdi gibi prehistorik isimler söz konusuydu. Özlettirirdi. Yutma süpme gibi tabirler kullanırdık yendiğimiz kişiye. Ve de jübile yapmak isteyen oyuncu ortaçağda halka konuşan bir papaz misali yüksekçe bir yere çıkıp kartlarını havaya atardı. Aşağıda bulunan mahallenin toplayıcı Viking çocukları hunharca kağıtları kapmaya çalışırdı. Bu artık jübile demekti ve bir kez yapmıştım. Galatasaraylı fethi sayesinde son rakamına oynarken mahallenin saykosunu yutmuştum. Şimdi yok agüero yok messi falan. Ya ben Stanic'i, Joao Pinto'yu, Patrick Loko'yu, Berger'i, Poborsky'i özledim yapamıyorum bu dönemde bana Euro 96 lazım
