benim babam biraz sorunlu bir baba. hani birbirimize sevgimizi hiç bir zaman tam olarak gösteremedik ha aramızda bir sevgisizlik olduğundan değil ama keşke bazı şeyleri bana yansıtsa.
geçenlerde sınavdan çıktım görüntülü aradı. berbat geçtiğini söylemiştim canımda sıkkındı. takmış ona anneme ''o üzülmüş ben daha çok üzüldüm'' demiş.
peki baba soruyorum neden? neden bunları annem yerine bana söylemiyorsun.
neden hissettiğin onca güzel şeyleri zayıflık olarak görüyorsun?
neden sevginin açığa çıkmasında korkuyorsun?
bilmiyorum..
ama bunları bende sana söyleyemiyorum. yine yazacak, çizecek yer burası. ama iyi ki varsın.. iyi ki başımın sıkışacağını hissettiğimde aklıma gelen ilk kişisin iyi ki koskocaman bir çınar ağacısın.
ve babası bir şekilde yanlarında olamayanlar.
bu ve buna benzer günlerde aklıma ilk siz geliyorsunuz. Biliyorum ve susuyorum çünkü elimden susmaktan başka bir şey gelmiyor.
Siz onun oğlusunuz,kızısınız bunu bilin ve böyle yaşayın. Ve inanın ki babanızın gölgesi gölgenizde yaşıyor..
