askerliğin ilk günü gibi asla unutulmaz bir gündür. yaşamayan o duyguyu bilemez.
askerliğin bitişinin heyecanı ve sabah acil yapılacak bir sürü işlem nedeniyle (yetişir mi korkusu sarmıştı) sabaha kadar uyuyamamam.
günün yavaş yavaş aydınlandığı sabahın ilk saatlerinde askeri binanın koridorunda uzun süre palandöken'i sessizlik içinde izlemem ve askerliğin ilk günü o çok garipsediğim dağla vedalaşmam.
askerliğimin acemilikte de beraber olduğumuz diğer kısa dönem arkadaşlardan erken bitmesi (hava değişimi) ve onların 39 gün daha askerlik yapacakları sebebiyle bana canlarının sıkılarak bakmaları (hiç unutmam, askerde her canı sıkıldığında matta okuyarak kendini rahatlatan hıristiyan bir arkadaş o gün de benle vedalaştıktan sonra açıp matta okumuştu)
işlemleri zar zor yetiştirmem (askeri araca koşarak binmiştim) ve büyük bir soluk alış
birlikten askeri araçla çıkışım ve ktm'ye teslim edilişim
ktm'den sivil bir servisle havaalanına gönderiliş
uçağın kalkma anı ve palandöken'i büyük bir hızla zevkle geri bırakışım.
