küçükken evden çok kaçardım, gider sokaklarda kalırdım o yüzden kaldığım yerler hep ayaküstü yerlerdi. mermere yatıp gece ölmemek için kalkıp yürüdüğümü bilirim ben. polis yakalamasın diye dağın başına çıkıp o karanlıkta kendimi sakladığımı da bilirim.
bankta da yatmışlığım olmuştur. sonra gizli gizli girip uyuduğum terk edilmiş evler de vardı. küçük olduğum için pek görünmezdim kimseye çünkü sokaklar tekin değildi. bir ara polis gelip beni götürmüştü. bir ara ormanda uyurken uyanıp yuvarlanıp yüzümü kesmiştim. çok anım var bunla ilgili. en korkuncu da ormanda uyumaktı. öylesine karanlık olurdu ki uyandığımda nerede gözümü açacağımı bilmezdim.
