Yaşamış olmak için sebep gerekmiyordu aslında.
Nefes alma marifetiyle bir şekilde var olmak başlı başına bir olaydı.
Kanıt isteniyordu yüzyıllar sonra sana dair.
Kayaya taşa kağıda bir şeyler yazmak zorundaydın.
Seni bilsinler anlamaya çalışsınlar.
Yoldan geçenler listesinde adın geçsin diye.
Sebepsiz ve isimsiz yazılarımın hala yaşadıklarını bilmek çok güzel.
Artık biyolojik olarak yaşamasak bile önümüzden yürüyerek geçip gidenleri seyretmek bir şeyler anlatıyor.
