idman maçlarını bile kaçırmadığın takımının em önemli maçını izleyememene neden olandır efendim. (bkz: fenerbahçe - galatasaray)
herşeyden öte huzurunuz kaçar, sağlığınız bozulur, elleriniz acır onun sevimsiz eşyalarını taşırken, hamallık yaparken! ''aman ne dicek, aman ne problem çıkarıcak'' diye düşünmekten uykularınız kaçar.
her kıçınız sıkıştığında aradığınız, yanınızda olsun istediğiniz arkadaşlarınızı bir bir kaybederisiniz. ama onlar o kadar vefalıdır ki el kızı gibi dımdızlak ortada koymamışlardır sizi, hala yanınızdadırlar. allah onlardan razı olsundur.
hepsinden öte ailenizi bile silmeyi düşünürsünüz. anaya, babaya, kardeşe tripler başlar. telefonları açmamalarla devam eder eşşeklik. onlar olsa da olur olmasa da diye düşünürsünüz salak gibi! daha 3 ay öncesine kadar adını bile bilmediğiniz bi yaratık uğruna sizi 9 ay karnında taşıyan, size yemek alabilmek için alyansını bozduran, siz hastayken yatağınızın kenarında ağlaya ağlaya uyuklayan annenizin kalbini paramparça edersiniz!
değer mi? asla! o yüzden yapmayın canım kardeşlerim. öyle ''eski sevgilinin kokusu, eski sevgilinin en sevdiği şarkı, eski sevgilinin çorabı, eski sevgilinin ebesinin cep numarası'' tarzı başlıklar da açmayın. bakın siz kederden sözlük sayfalarına çizittirirken duygularınızı o şimdi başka kollarda ''show must go on'' edebiyatını zikretmekte!
tek değerliniz ''çekirdek'' dedikleri ama dünyanın en sağlam materyali olan ailenizdir. başkalarının ne kırmasına izin verin ne de onu bozmasına!
