subjektif bir olgu olan "dua etmenin" bir açıdan ele alınmasıdır burada söz konusu olan.
dua etmek bana göre de mantıklı bir olay değildir, ama bana mantıklı gelmediği için etraftaki dua eden insanlara "boş insan" muamelesi yapmak inançlara saygısızlıktır, ki ben inançsız bir insan olarak böyle bir hatayı asla yapmadım, yapmam da.
dua etmek olgusunu ancak eleştirebilirim, onu da bir bütün olarak değil, tüm dünyadaki ülkeler kendi dillerinde dua ederken tüm müslümanların arapça dua etmesi kısmını ancak. eğer ki insan tanrıya inanıyorsa, onunla iletişimini bana göre kendi diliyle, kendi ruh sesiyle kurmalıdır, bilmediği başka bir dil aracılığıyla değil.
"dua etmek" eylemini bütünüyle "gereksiz" ve "boş insanın işi" olarak saymak ve bunu sözlük gibi bir platformda öne sürmek, zamanında hristiyan misyonerlerin tüm amerika kıtasına döve döve hristiyanlık yaymaya çalışmasıyla aynı sınıfta yer alır.
"kabul etmediğin şeye bok atmak" bu kadar kolay işte.
