varoluş sancısı çekerken ara ara insana vuran duygudur. sonuçta insan varlığına öz katmak kendini anlamlandırmak için yaşar ama bu beyhude çabayı gerçekçilik kırar.
o yüzden ara ara insan değersiz olduğunu hisseder. aslında değerli olduğunu hissetmesi daha büyük bir sorun ama neyse, gidip biraz varoluşumu sorgulayayım madem.
