Birinden Hoşlanmaktan ziyade bizim mahallede ben daha 7 yaşındayken arkadaşlarla saklambaç oynardık. Daha sonra annem bize salça ekmek yapardı. Ben de anne nolur en büyüğünü bana ver nolur derdim. Tamam ama herkese vereceksin bu ekmekten diyerek beni tembihlerdi. Daha sonra orada kendimi değerli hissederdim. He heey en büyüğü benim ekmegim diye. Ne günlerdi ya keşke geri gitmenin bir yolu olsaydı o günlere...
