Gözüm gönlüm kör olmuştu.
Perdeler indirmişlerdi.
Sahnede bir adamın anlattıklarını anlamaya çalışıyordum.
Ağdalı dili anlamaya çalışırken uykum geliyordu.
Kendimce anlıyordum aslında.
Yarım yamalak sesler duyuyordum.
Güneş kendini perdeden sızdırıyordu.
Sızmamak için kendimi zor tutuyordum.
Ayağa kalkmak istemiyordum.
Etrafında dönen dünya midemi bulandırıyordu.
Kulaklarımda uğuldayanlar yazdıklarımdı.
Ağacı yazıyordum besleyen suları.
Hayat kendi bestesini yapmış beni çağırıyordu.
Kırmızı gitar tellerinden gökyüzüne yükselen notalar çıkarıyordu.
Kör ve duymaz olsam da sesin geldiği yöne doğru yürüyordum.
