korkuyorsun belki.
yıllardır birliktesin düşünsene. o güne kadar neler atlattınız birlikte, neler yaşadınız kimbilir. neleri kabul ettiniz, nasıl alıştınız birbirinize? bir iki aksaklık kafi mi rest çekmeye, "olmuyor ayrılalım" demeye? tanımışsın karşındakini, şimdi bitirirsen ilişkini, durabilecek misin arkasında bu kararının? özledim diye arayacak mısın yoksa bir gece? şikayet ettiğin aksaklıklar ne senin kabullendiklerinse? bunları düşünüp riske giremiyorsun sanki, pişman olmaktan korkuyorsun, karar veren olmak istemiyor, vazgeçen olmaktan çekiniyorsun. kazanacaklarını değil hep kaybedeceklerini düşünüyorsun, ne düşünüyorsun yahu sen korkuyorsun.
istemiyorsun belki.
yeni birini ne tanıma isteğin var ne sevmeye mecalin. kolay mı bir insanı tanımak? kolay mı söylediklerine inanmak? en azından yanımdaki tanıdığım bildiğim kişi diyorsun. gözünden tanırım adamımı diyorsun. hem herkesin kusuru yok mu sanki? başkasıyla evlenseydin onun da başka huyları olmayacak mıydı seni rahatsız eden? yaşadığın anlaşmazlıklar altından kalkamayacakların değil belli ki, sen "hangi ilişkide sorun olmaz ki" diyorsun, ayrılmayı istemiyorsun.
hallederim diyorsun belki.
fenası buna inanıyorsun. sorunları çözeceğine inanıyorsun. ona buna diyorsun ki: " özlemden kıskançlıktandı tüm anlaşmazlıklarımız". aynı eve girince tartışacak konu kalmayacak sanıyorsun ama bilmiyorsun, aslında yanılıyorsun.
ya da biliyorsun belki.
sende de kabahat var. tanıorsun kendini az çok. suçlayamıyorsun karşındakini, sorun çıkaran bir o değil çünkü.
köprüden önceki son çıkış diyorsun belki.
evlenmezsen bir daha çıkmayacak sanıyorsun karşına biri. ha sahi bu zamanda düzgün biri nasıl bulunurdu di mi?
görmek istemiyorsun belki.
herkes diyor "yapma etme" diye. kimse seni anlamıyor di mi? sen mutlusun aslında, kusur bulan hep başkaları. aksaklık falan yok sizin ilişkinizde. çok mutlusunuz siz. belki çekemiyorlar ne dersin? bilirim; "kıskanıyorlar mutluluğumu" dersin şimdi sen.
daha birçok sebep sayılabilir elbet ama kişi farkındaysa olan bitenin ve yanıtı "evet" olduysa edilen teklife, vardır sanıyorum bir bildiği. ama haklı ama haksız ilgilendirmez beni; zira çekecek, kabullenecek belki isyan edecek kendisi.
lakin eklemem gerek bu son maddeyi:
şikayet etmiyor aksine sahipleniyorsan anlaşmazlıklarını, diyorsan "aksasa da kardeşim seviyorum ben bu adamı, istiyorum evlenmeyi" diye, duruyorsan dimdik geçmiş yıllarının arkasında, bu kadar biliyorsan ne istediğini, umursamazsın bile bu kararını eleştirenleri. en kötü dersin yanılırsan "kendim ettim kendim buldum" diye belki...
