kur'anı kerimle uzun hava çekme yarışmasıdır. kur'an okumak, kur'anı sadece seslendirmek ve anlamamak demek değildir. böyle bir şey yüce allah'ın dininde yoktur.
okunanı anlamadan: "ne güzel okudu" demek "allahın mesajı benim umurumda değil, ses kulağımı okşadı ya tamam o bana yeter" şeklinde manevi hisler duyduğunu zannetmektir, yüce allah ile duygusal bağ kurduğunu sanmaktır kendini kandırmaktır. manayı umursamamak ve allah'tan korkmamaktır.
Lokman 7 (Elmalılı Hamdi Yazır meali) "Onun karşısında âyetlerimiz okunduğu zaman da sanki onları işitmemiş, sanki kulaklarında bir ağırlık varmış gibi büyüklük taslayarak yüz çevirir. işte onu, acı verecek bir azab ile müjdele."
Kur'an okumak şu kadar cüz okudum şu kadar hatim indirdim demek de değildir.
Furkân / 32 (Kadri Çelik meali) "Küfre sapanlar, “Kur'an ona bir defada indirilmeliydi” derler. Oysa onunla senin kalbini sağlamlaştırıp pekiştirmek için onu azar azar indirir ve onu ağır ağır okuruz."
isra 106 (Elmalılı Hamdi Yazır Meali) "Sana Kur'ân'ı verdik ve onu insanlara sindire sindire okuyasın diye (kısımlara) ayırdık ve biz onu yavaş yavaş indirdik."
kur'an hayatımızda yaşamalı. yani bir mesele olduğunda ilgili ayetleri birarada zikredip konuya açıklık getirmeliyiz:
isrâ / 89 (Bayraktar Bayralı meali) "Muhakkak ki biz, bu Kur'ân'da insanlara her türlü misali çeşitli şekillerde anlattık. Yine de insanların çoğu inkârcılıktan vazgeçmedi."
ne yazık şu müslümanlara ki "kur'anın manasını anlamak gerek, bunu umursayın!" diye uyarmak durumundayız. yazık.
