çoğu insan özgüvenle ve egoistlikle karıştırır ama gram alakası olmayan bir konudur. egoistlik ; kişinin diğer insanlar arasından sıyrılıp kendine yer edinme çabasıyken özgüven ise bir şeyleri yapabileceğine inanmasıdır. narsistlikte ise kişinin kendini kanıtlamasına gerek duymadığı gibi zaten en iyi olarak kendini gördüğü gözlemlenir. bir aynanın karşısına geçtiğinde ya da yalnızken düşündüğünde bu benden daha mı iyi ikilemine kapılmaz.
gelelim öznel fikirlerime. hayatta çok önemli şeyler başarmak için bazı insanları değil çoğu insanı kulak ardı etmek gerektiğini düşünmekteyim. ve hayattaki başarılı kişilere baktığınızda (istisnalar kaideyi bozmaz.) narsist kişiliklere sahip insanlar göze çarpar. bazı arkadaşlarım ya da yakın çevrem soruduğunda bende "evet narsistim" demeyi yeğliyorum. gerçekten hayatta hırsları ve inatlarınız varsa bu gerekli.
