Bizim öyle ulaşılmaz bir halimiz, tavrımız yok. Uzaya da çıksak, meslek lisesinin tuvaletinde bir sigarayı 10 kişi dönmüş adamlarız. Atomu biz parçalasak, birisi çıkar "Ben bu adamlarla ot içtim, çok kıyak adamlar." der. Bizim bir özetimiz yok, filmlere konu olacak adamlar değiliz, belki kalemi sağlam bir yazar hayat hikayemizi yazmak ister, sıra bize gelince onun da mürekkebi biter. Girdiğimiz her savaşı kazansak dahi, eksikliğimizden ödün vermeyiz. Silik değiliz, çok güçlü olduğumuz da söylenemez. Kendimizle girdiğimiz bir kavganın mağluplarıyız. En büyük bağımlılığımız yere düşenin elini tutmak. En kaçınılmaz sonumuz ise, ayağa kaldırdıklarımızdan bir tekme yemek. Kusursuz değiliz, tabi iyi niyetli olmak bir kusur ise.
