insanoğlunun sürüden ayrılanı kurt kapar misali, düzenli halinden düzensiz hale gecen dondurmanın eriyen kısmını inatla bitirmeye çalışarak yaptığı eylem. Ruhunda var insanın illa mükemmele ulaşacak. insanoğlunun mükemmellik algısı çok farklıdır. bütünlüğünü koruyan, bozulmamış, normal şartlarını sürdüren ve görünüm açısından estetik olması elzem olmasi gerekiyor. o yüzden eriyen kısım bize hep bişeyin bozulup yok olmaya başladığı korkusunu hissetiriyor. Bi an önce o eriyen kısım bitsin ister ve en güzel yerinden almak varken hep eriyen kısmı bitirme uğraşına girer, illa dondurmanin sert kalıbını görecek, hala erimesi için vaktinin olduğunu anlayacak.
fakat bazen beklenmedik olaylar gelişir, güneş tam tepeden vurmaktadir büyük dondurma kalıbi kendini tutamaz hale gelir ve salıverir yanlardan, zaman daralıyor, bi anda dört taraftan dondurma hızla erimeye başlıyor. Belgeslellerde izlediğimiz devasa buz kütleleri gibi akıyor. Ama insanoglu doğa ile bir savaş içindedir. Ve illa galip gelmeyi basaracaktir(işte biz o gün tükeneceğiz) Ve yavaş yavaş altta daha su kıvamına gelmemiş dondurmayı kaşığına doldurup dondurmanin sert kısmından biraz ekleyip birleştirerek alır dişlerinin arasında midesine kadar yolculugu olan dondurmayı. Böylelikle bir görevin daha sonuna gelir. O mutlu bir insandır artık, huzurludur, belki o stres anında donrdurmanın tam tadını alamamıştir ama görevini yerine getirmenin, bütünü korumanın, düzeni sürdürmenin mutluluğunu yaşamaktadır.
