Evde kalma korkusu değil ama kiminle evleneceğim korkusu var.
Kimin elinden tutsam kalbinde başkasının yaşanmışlığı var. Diyeceksiniz ki; "tutma o zaman o kadar kişinin elinden." O da olmuyor.
Benim de hayatımdan gelip geçenler oldu ama kimsenin bi izi yok. Geçmişte yaşamadan önüme baktım hep.
kadın böyle değil. Kadın unutmaz. Kadın ilk öptüğünü unutmaz, ilk seviştiğini unutmaz. ilk uğruna ağladığı adamı unutmaz.
Nereden mi biliyorum?
Eski sevgililerimin hemen hemen hepsi ilişkim bittiğinde yazdı / görüşmek istedi.
Hatta bitanesi 2015 te evlendi, şuan hala evli kocasıyla mutlu pozları kesiyor instagramda.
Geçen gün onunla takipleştik.. ben bugün ona "hadi" desem 2 gün sonra koynuma girecek.
Böyle insanlardan korkuyorum. Evleneceğim kişinin de bana böyle yapmasından korkuyorum. Ulan ben 26 yaşındayım, 20 yaşındaki kızla beraberdim neredeyse 10 ay.. o çocuk hakkında etmediğini bırakmıyordu, senin tırnağın etmez diyordu. Ben o kızdan ayrıldım, o gitti yine o eski sevgilisine döndü. Yarın ondan da siktir yiyecek. Çünkü böyleleri buna mecbur. Sağlam bi duruşu yok, kimse ona güvenmeyecek.. evlenene kadar belki onlarca erkekle sevişecek. Ve hep 1 anı biriktirecek. Neyse.
Evli kadının beni arzulaması kadar korktuğum bişey yok benim. Sevgilisi olandan hep uzak durdum, çünkü başıma gelir diye korkuyorum.
Şuna karar verdim, sevdiğim kadınla değil güvendiğim kadınla evleneceğim.
