Kendini fotoğrafçıdan sayan bazı kimselerin abarttıkça Abarttıkları sanat dalıdır.
Neymiş efendim, fotoğrafçılık ele ayağa, çoluğa çocuğa düşmüş..
Neymiş efendim, eline telefon alan dijital makina alan fotoğrafçıyım diye geziyormuş..
Neymiş efendim, iso bilmek lazımmış karanlık odaya girmek lazımmış da falan da filan da..bıdı bıdı bıdı..
Allah aşkına biz siz mi biliyorsunuz fotoğraf çekmeyi?
Madem sanatçısınız, bi' işiniz küçümseyip aşağılamak mı?
Sanki herkes fotoğraf çekince sizin makinanız devre dışı mı kalıyor?
Nasıl ülke burası anlamak zor..
Kitap okuyan, başka okuyan olmasın ister, okuyanların okuduklarını beğenmez topa tutar. Okumazsın okumuyor derler..
Sinemacılar birbirini yer onun çektiği film mi, yaptığı sanat mı diye..
Spor dünyası deseniz yine aynı kafa, beş para etmez eski hakem bozuntuları çıkar, ne bok olduğunu bildiğimiz eski oyuncular çıkar maç yorumlar. Böyle olmaz der..
Nedir bu tekelcilik Sevdası anlamak zor..
Ulan insan sanat dalını kıskanır mı?
Bu Nasıl bir kafa?
Tabi güya kendiniz iki iso ayarı bi' enstantane, bi kaç pozlama ayarı yapıyorsunuz iki manuel detay çalışıyorsunuz, sonra bakıyorsunuz ki telefonla çekilmiş bir fotoğraf binlerce beğeni almış sizin ki öyle möö gibi uzanıyor.. Sonra da işte böyle kıskançlık tripleri.
Ulan bırakın çeken çeksin, paylaşsın. Kimi sizin gibi kendine sanatçı der, kimilerine de başkaları sanatçı der. Bırakın da kararı başkaları versin. izleyiciler versin. Bu işin meraklıları versin.
insanların makinasına, teknolojisine, yaklaşımlarına sallayıp savurmayın. işinize bakın, işinizi görelim.
Ne demişler,
iştir kişinin ayinesi, lafa bakılmaz.
fotoğraf sanatı büyük bir dijital devrim yaşadı son yüz yılda. Sanatsal açıdan da felsefi olarak pek çok açıdan değişti gelişti derinleşti. Bırakın herkes aksın, herkes kendi yolunu bulsun, her nehir kendi yatağını derinleştirsin.
