Lise çağımın sonundan üniversite başlangıcı da dahil olmak üzere yaşadığım kaygı. Ancak her ne hikmetse artık kafama takmıyorum geleceği. Ne olacaksa olacak, şu an hayat bir şekilde devam ediyor. 1 dakika sonrasına çıkacağımız meçhulken gelecek adına yoğun düşüncelere dalmak saçma geliyor. Aç, açıkta kalmadıktan sonra yaşar gideriz. Şu da olsun bu da olsun derken ömrün yitip gitmesini istemiyorum ben. Biraz akışına bırakmak istiyorum. Zaten çok düşündüm bunları şimdiye kadar, düşünsem de düşünmesem de bir şeyin değiştiği yok. Bari şimdiden düşünüp anımı zehir etmeyeyim kararındayım artık.
Kaygısı olanlara bu tutumu Tavsiye ediyorum. Bu demek değildir ki akışına bırakalım derken hepten salalım. Önce yeterli uğraşı verip sonra tevekkül edeceğiz.
