belki de fazla zorlamamdı, seneyi hatırlamıyorum, kırık çatısı olan bir evden içeri giren su vardı ama beni ilgilendirmiyordu çünkü ben çatıdaydım, oradan atlamak ise benim için oyundu, nitekim defalarca atladım fakat birinde çok kötü bir şey oldu ve ayağı takılıp direk betona düştüm. çenem yarıldı ayağım da kırıldı, o gün işte dalgınlığım bana fenaya patladı. çünkü tedbirli atlasaydım belki de bunlar olmayacaktı anlıyor musun? lanet olası ayağı kırmayacaktım. öylesine acı çektim ve hayattan öylesine mahrum kaldım ki ayağımın kırığı 2 ay falan sürdü.
sıçarken de zorlandım ve kimse beni anlamdı. zaten o pozisyonda anlaşılmaz bir hal alıyordum, karizmatik de bir duruşum vardı.
