Terliklerle Üsküdar'dan kadıköy'e ardından vapurla karaköy'e, yolda bolca turist görme ve kahkahalar... Daha sonra karaköy'den tramwayla Zeytinburnu, sonra yeşil, kalpli bez terliklerle metro beklemek. metronun gelmemesi ayakların patlaması * acıyan birinin bankta yer vermesi * terlikleri çıkarıp bankta oturmuşken hemen metronun gelmesi. metrodan inmek, yürüyen merdivenin bozulması, bir azap olarak merdiven çıkmak. En zoru da arnavut kaldırımlı yolda bir hayli yürüyüp minibüse binmek sonunda evine varmak. Tavsiye edilebilecek bir tecrübe değil elbet. *
son olarak (bkz: sevgili günlük)
