yolda yürürken bir şehit cenazesi geçti yanımdan. önde iki polis arabası, arkasında bir polis arabası, aradaki cenaze arabasında bayrağa sarılı bir tabut. bu kadarcık işte. 20 yaşındaki bir körpecik, böylece uçuverdi dünyadan, dört arabayla mezara gidişi ne trafiği ne insanları etkiledi. hiç yol falan kesilmedi, kimseyi rahatsız etmedi gidişi. yolun karşısında oturanlar dönüp bakmadı, amcalar sigarasını içmeye devam etti, metroya inen teyze merdivenden inmeye devam etti. başımı öne eğdim, bakamadım giden tabutun arkasından, yüzüm yoktu bakmaya. Senin de hayallerin vardı be güzel insan. daha yaşayacak bayramların vardı, öpülecek ellerin vardı, yavrunu omzuna atıp gidilecek maçların vardı, vardı...
Dün giden sendin 20 yaşındaki körpecik... Bugün de Aybüke...Böylece geldiniz geçtiniz işte, kelebek gibi. ne ses bıraktınız, ne bir iz..
