Hem eski zamanlar hem de o zamanlara ait insanlar güzeldi.
Birliğin beraberliğin, tek vücut olup aidiyet duygusunu sonuna kadar hisseden, paylaşımın, sevginin, saygının, hoşgörünün yaşamın olmazsa olmazı olduğunu idrak eden güzel insanların olduğu dönemdi.
Ve o dönem, öyle bir dönemdi ki, kuvvetten birlik doğar mantığını, birimiz hepimiz- hepimiz birimiz için felsefesini, komşu komşunun külüne muhtaçtır gibi atasözlerini üreten bir süreçti.
Ne o zamanlar, ne de o insanlar kaldı, her geçen gün topyekün çirkinleştik ve yalnızlaştık.
