ağlamak istiyorum, adam dostoyevskiye sallamış; kardeşim ne dediğinin farkında değilsin, karamazov kardeşleri bir kere okursan ne demek istediğimi anlarsın; bir daha hayatın eskisi gibi olmayacaktır, istesen de olmayacak, olamayacaktır; zira ivan, Alyoşa ve Dimitri karekterleri peşini bırakmayacak, her daim seni toplum üstüne düşünmeye sevk edecektir. ”Aslında insanı en çok acıtan şey; hayal kırıkları değil. Yaşanması mümkünken, yaşayamadığı mutluluklardır.” diye yazmış birisi nasıl kötü bir yazar olabilir ki?
