yalan yok, ara sıra bakıyorum. bazen izlemesi çok zevkli oluyor.
fakat genel hatları ile bu tip programları takip etmek, onlarla yatıp kalkmak, yorumlar yapmak açıkçası avam bulduğum işlerdi.
ve gene fakat, bu program özellikle 16 nisana doğru en sevdiğim, kafamı dinlendiren, masum bulduğum yapım oldu. yarışmalar değil de, hani o aralarda adayı, denizi, yampiri yengeçleri gösteriyorlar ya. ah diyor insan, bazen orada olsak da, bir hafta önce hayır diyen teröristtir; bir hafta sonra o da bizdendir diyenlerin beyanlarına maruz kalmaktan kurtulsak. ülke o kadar sıkıcı bir hal aldı ki ve o dönem öyle menfi şeyler oldu ki, survivor gözüme bir voltron, bir esteban gibi, hatta küçük ev Laura ingles'ın yaptığı havuçlu kekler gibi gözüktü.
