reform denen şey özde dini iyi almaktır. reformcular dine sonradan eklenenin onu bozduğunu düşünür ve onları atmaya çalışır. mesela ışid de bir reformun sonucudur, reformist yahudilik mezhebi de bir reformun sonucudur, kuran müslümanlığı denen şey de bir reformun sonucudur, protestanlık denen şey de bir reformun sonucudur.
reforme etmek illa ileriye götürmek değildir. reform çünkü özde dinin iyi olduğunu ve öze dönerse her şeyin düzelip eskisi gibi olacağını öngörür veya bu amaçla yapılır.
ancak hiç de mesele öyle değildir, mesela reformist yahudiler tevratı kutsal olmaktan çıkarıp tarihsel metin olarak almıştır, protestanlar bugün bile bölündükçe bölünüyor. kuran müslümanları bir çok şeyi dinden atmak zorunda kalmıştır.
yani demem o ki reform kelimesi altında yapılan aslında dini bir şekilde ortadan kaldırma girişimidir. bunu yapanlar farkında değil. mesela katolikler reform falan yapmamıştır ama içlerinde gram bölünme göremezsin, halen daha tek otoriteye bağlıdırlar. ancak en bağnaz da bunlardır.
şimdi islamda gelenekçi taraf daha güçlü ve modern taraf çok zayıftır fakat bu modernist islamcılarda ayetleri materyalist temele oturtup tamamen bir dünya dini yaratma amacı da var ve bunlar dini gerçekten bozan şeyler.
ayrıca islam toplumlarının bir kurtuluşu varsa bu reform değil direk dini siktir etmektir. reform bir şeyleri dönüştürüp biraz daha ilerletmek için yapılır ve bu tıpkı can çekişen birine yarım müdahale edip ölüm süresini uzatmaya benzer.
kurtuluşu yoktur, o yüzden dini reforme değil yok etmek gerekir. kurtuluş ancak böyle mümkündür.
