Boğaziçi Köprüsünün düşman uçaklarına karşı savunmasının oerlikon toplarıyla yapılması planlanmış, 1973 de bunun simülasyon programı, genelkurmay arge dairesindeki görevliler tarafından fortran iv ile yazılmış ve kartlara delinmişti. o zamanlar ülkedeki en güçlü bilgisayar karayollarındaki ibm olduğundan programın çalıştırılması için, yüksekliği yerden neredeyse bir metreyi bulan delikli kartların hergün genelkurmaydan karayollarına taşınması gerekiyordu. bu iş asteğmen olarak-en kıdemsiz-tabi ki benim başıma kalmıştı. kartları taşımak bir dert, onları deste deste operatöre vermek ayrı bir dertti. binbir güçlükle bilgisayara verilen kartlar bugünkü banknot sayma makinalarındaki gibi üst raftan alt rafa akar arada yanlış delinenleri dışarı fırlatırdı. dışarı atılan kartlardaki hataları bulmak ayrı bir ızdıraptı. oracıkta düzeltme yapılabiliyorsa yapar tekrar verirdim. hatayı bulamazsam kartları tekrar yüklenip genelkurmaya taşır, programdan sorumlu binbaşıya verir, o düzeltince tekrar karayollarının yolunu tutardım. program başarı ile çalışıınca çıktıyı yazıcıdan alıp görevlilere teslim ederdim. sonuçlar tartışmaya açılır "kuzeyden dalan düşman jetine karşı iki oerlikon dakkada şu kadar mermi atar ve x açısı ile jetleri izlerse yüzde x olasıkla jetlerden biri isabet alabilir" kabilinden hesaplar yapılırdı. isabet olasılığını arttırmak için görevli binbaşı bitmez tükenmez bir şekilde yeni simülasyonlar tasarlar, benim karayolllarından getireceğim çıktıyı dört gözle beklerdi.
