bonservisim elimde çiçeği burnunda ergendim. yaş 16 idi. alt yapıdan yeni çıkmıştım. siyah saçlı ela gözlü renklere kaptırdım kendimi. bu takıma nasıl transfer olurum düşüncesi az buçuk çalışan libidomun su kaynatmasına sebebiyet veriyordu. çünkü peşinde olduğum renklerin peşinde wonderkidler vardı. şansımın semih şentürk'ün ilk 11'de başlaması kadar zor olduğu zamanlardı. aralarından sıyrılıp kendimi kanıtlama çabasına girip antrenmanları kaçırmamam ve hocanın gözüne girmem lazımdı. okul yolunda denk geldiğimiz zaman kısa paslar yapıyorduk birbirimize. fakat ara pas atan xavi kılıklı orospu çocukları hala rakibimdi. dik koşularla rakibim kalesini yoklamak için renklerine gönül verdiğim hatunun yanına gittim. 4 2 4 hücum taktiği uygulayarak '' hayatta ki ilk sözleşme imzamı sana atmak istiyorum'' deyi verdim.. yanaklarım kızardı. kızın tepkisi sadece ağlamak oldu. sanırım hamile kaldığını zannetti.. reddi yeyip başka kulüp bulmam için menajer arkadaşlarıma talimat verdim. sonuçta arkadaş arkadaşın pezevengidir. uzun lafın kısası taktik yok kardeşim. enerjinin uyduğu biri çıkarsa karşına her şey birden gelişir bir şey yapmana gerek bile kalmaz. tecrübe konuşuyor. şuan 3. ligde göbekli orta saha oyuncusuyum.
