vefasızlığa dair ne varsa
beyaz, kızıl biraz mavi
ufak bir çocuk muzurluğuyla
hadi çak elindeki kibriti
at gönlümün ormanlarına
umuda dair ne varsa yak gitsin
senin burnunda çilleri parlayan çocukluğun geçsin
benim gençliğim
selamı sabahı da keselim
bir bir daha bin etmez ya
balçık da güneşle sıvanmaz ya
biliyorum
konduramıyorum
senin başı arşa değen sözde asaletin
yeminler bozduran sessizliğin
ve olmayan herşeyin
ben gidiyorum
zalim bir ışık geliyor
sallanan tuğlalardan
çok kaybettim
vakit yok
duvara yaslı masamı artık çeviriyorum
gidiyorum
