diyorlar ki "allaha şükret", ulan şükredip seni mi kandıracağım, kendimi mi kandıracağım? camekanın arkasında pasta var, kadın, babam, patron, ahali, esnaf, yani herkes, yani senin yarattığın düzenin ağzı bana diyor ki "pasta senin hakkın değil! ekmeğe şükret" ne için şükredeyim, bunun ne manası var? ben pastanın tadının güzel olduğunu biliyorsam, sırf karnım doyuyor diye sanki pasta ekmekten daha çirkinmiş gibi, pasta daha tatsızmış gibi ve en önemlisi, sanki pasta bir lüksmüş gibi nasıl ekmeğe tamah edeyim. hem benim yüreğimde bunlar varken, diyelim ki nefsime hakim oldum ve aklımla "evet çok şükür bu ekmeğe çünkü karnım doyuyor" desem, gönlümde, yüreğimde pastaya duyduğum aşkı ne engelleyebilir, seni kandırmak için ettiğim dualar mı, kendimi kandırmak için nefsime geçirdiğim söz mü? Evet.
