bugün duygusal bir arkadaşımın ağzından duyduğum cümle. böyle kötü bir yaratıcıyı kabul etmiyorum sevmiyorum şeklinde de sürdürdü konuşmasını. ilginç bir yaklaşım. asilik ya da cesaret de denilebilir ama pek de mantıklı sayılmaz çünkü allah böyle bir tavra nasıl karşılık verir orası muamma.
edit: ne kadar düşmancıl insanlarsınız onu farkettim. ayrıca ben demedim beni niye eksiliyorsunuz bu kadar mı gözünüzü nefret bürüdü?
