başlıkları gezinirken kötü haberine rastladığım yazar, rahmetli.
kendisini hiç tanımazdım, sadece entrylerini görürdüm ara sıra, bir çok insanın yazdıklarını gördüklerim gibi. belki aslında hiçbir şey yazmaya hakkım yok burada, bunu söyleyecek olanlar belki haklılar, ama şu sıralar ölümün yüzünü o kadar sık görmeye başladım ki, çenem düşüyor onu duyunca, konuşmak, üzüntümü belirtmek istiyorum. sonuçta bir insanın iradesinin elinden alınmasının izleri pek derin oluyor. ölüm doğal bir şey, ama insan bir türlü alışamıyor, idrak etmesi zaman alıyor. ölüm, insanı üzmeye hayli hayli yetiyor.
allah rahmet eylesin, toprağı bol olsun, mekanı cennet olsun. ailesine yürekten başsağlığı ve allahtan sabır dilerim.
