Her zaman kolay olmayan gerekliliklerdir. Ornegin yalan girmisse bitmis bir iliskidir zaten derdim ben hep. Insan deger veriyorsa gozunun icine bakarken yalan soyleyemez derdim... Tum degerlerimi yikti tek bir yalaniyla. Kucuk bir yalan aslinda ama iste yalanin kucugu buyugude olamiyor ki. Ilk yaltigim sey "ayrilmak istiyorum bu iliski bitti artik eskisi gibi olamaz hicbir sey " demek oldu. Belki de yapilmasi gereken en dogru sey buydu ama yapamadim. Aklimda eski guzel anilarimiz varken biranda vazgecemedim hepsinden. Icimdeki ses bir daha hicbir sey eskisi gibi olamayacak desede ufacik bir umutla ya olursa yeniden eskiye donebilirse dedim ve affetmek olarak degistirdim yaptigim seyi. Unutalim zamana birakalim dedim. Güven geri gelir mi zamanla görelim dedim... cabalamasını guvenimi yeniden kazanmasini ondan cok istedim belkide...
edit: Güven geri geliyormuş... sadece iki tarafında biraz olgunlaşması ve her şeyi açıkça konuşabilmesi gerekiyormuş. ilişkide sert kurallar çokta işe yaramıyormuş..
