hümanist duruşu ve orhun anıtları ebatlarındaki entry'leriyle tanıdığımız yazar. öyle ki her seferinde bu sefer sonuna kadar okuyacağım diye başlıyorum entry'lerini okumaya. ama yazısının ortalarına doğru her şey karışıyor, dünyayı siyah beyaz görmeye başlıyorum, tansiyonum yükseliyor, kan şekerim düşüyor. ardından bir cümleyle anlatılabilecek şey nasıl da bu kadar paragraf paragraf anlatılabilir diye hayatı sorgulamaya başlıyorum. sonra da kesmem gerektiğini anlıyor, oyumu da verip gidiyorum.
bir de şu açtığı başlıklardaki ilk entry'lerinin sonlarına koyduğu edit: imla hataları düzeltildi, yok :bakınız eklendi yok :popoma kalas girdi türü koyduğu notlara bir anlam veremiyorum. gören de insan değil bot sanacak. neyse, kolay gelsin.
