beni gece gece çilgina çeviren söz öbeği.. kıçının altındaki sandalyede oturup anasının babasının verdiği mayayla ona buna anca laf atıp tutan bir tutam gerizekalının hala bi laf etsem de ben de kendimi kanıtlasam diye yanıp tutuştuğu,olayda iştirak eden şahıslar hakkında sahsi fikirlerinin olmadığını varsaydığım * dönemin getirdiklerini ve götürdüklerini sadece kendi monitörlerinden takip ederek bi sonuca varmaya çalışan insan topluluğunun sorguladığı * aşağılanması gereken fakat sırf bunlarda belki ilerde adam olur bi boklu değneğin ucundan tutmasını öğrenir diye alttan alınması gereken, şevki ve gazı gayet yerinde olan aç türk gençliğinin eseri olan bi başlık
